-
1 заупрямиться
глаг.• uprzeć* * *( sprzeciwić się) stanąć dęba, wziąć na kieł, uprzeć się, zaciąć się, ( uprzeć się) zawziąć się -
2 противиться
глаг.• oponować• przeciwstawiać• przeciwstawić• sprzeciwiać• sprzeciwić* * *przeciwstawiać się, sprzeciwiać się, stawać sztorcem
См. также в других словарях:
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
podskoczyć — dk VIb, podskoczyćczę, podskoczyćczysz, podskoczyćskocz, podskoczyćczył podskakiwać ndk VIIIb, podskoczyćkuję, podskoczyćkujesz, podskoczyćkuj, podskoczyćiwał 1. «wykonać skok w górę, podskok; skacząc unieść się w górę; zerwać się z miejsca… … Słownik języka polskiego
powstawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, powstawaćwstaję, powstawaćwstaje, powstawaćwaj {{/stl 8}}– powstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, powstawaćwstanę, powstawaćwstanie, powstawaćwstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
kant — 1. pot. Postawić się, stawiać się kantem «ostro, stanowczo sprzeciwić się czemuś, hardo wystąpić»: Co ona ci się tak stawia kantem, weź się za nią ostro, bo potem będą jeszcze większe kłopoty. Roz bezp 1998. 2. pot. Robić kanty «oszukiwać»: No –… … Słownik frazeologiczny
dąb — m IV, D. dębu, Ms. dębie; lm M. dęby 1. «Quercus, drzewo z rodziny bukowatych, o rozłożystych konarach, grubej, popękanej korze, ścisłej, twardej masie drzewnej, mające owoce żołędzie; występuje w kilku gatunkach przeważnie w północnej strefie… … Słownik języka polskiego
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
zbuntować — dk IV, zbuntowaćtuję, zbuntowaćtujesz, zbuntowaćtuj, zbuntowaćował, zbuntowaćowany «namówić do buntu, zachęcić do oporu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić kogoś» Zbuntować żołnierzy przeciw oficerom. Zbuntowane plemiona. zbuntować się «podnieść… … Słownik języka polskiego